КРАЛЕ МАРКО

Прилеп ми е престолнина.

Пелагонци од Хомера,

Македонци од Филипа,

Филипа и Алексанар,

апостоли и светии

од Самоил собрани

на истите Маркој Кули

кај Цепенко опишани.

Сета мудрост и умови од народот мудрувани

од деца изучени и од цел свет паметени.

Ој ти вило Равијојло,

ој ти вило посестримо,

заврти ги потоците отвори ги изворите,

да потечи бујна река

и Маркова да се вика кај манастир што се гради

се со фрески моја лика,

како што се Маркој Кули,

мои реки и патишта цркви,

Мостој и градови насекаде до Прилепа,

каде што се стопалата по ридови,

оставени жигој царски жигосани.

Да брзаме да градиме

зошто мене оставиле да им бидам за заштита,

за заштита и утеха на се што е македонско:

резби, фрески, ора, песни и писмо кириловско.

Зошто Вило посестримо абер вчера ми пристигна,

Крал В'лкашин мојот татко на Марица ми погина

со се цела царска свита со се војска.

Mашка рода нема веќе што да гине

народ ми под заштита со моето кралско име,

со векови да се знае мојот народ кој ќе брани

/дел од Поеми за Македонските цареви

Ангелина Маркус 2003 г./